Sportnieuws

Otto Rennert (82) overleden

Op 19 mei jl. is oud Metrolid Otto Rennert overleden. Op vrijdag 25 mei was de afscheidsbijeenkomst.
Hij is niet meer onder ons in 2018, deze opvallende jonge man in de 50er jaren. Humor, snelheid en goedlachsheid waren zijn eigenschappen.

In Propatria en later Metro was hij altijd duidelijk aanwezig, zowel door zijn gedrag, maar zeker ook met zijn sportprestaties.Hij had door zijn positieve opstelling altijd veel vrienden om zich heen,vooral diegenen die zijn humor wisten te waarderen. Eén van zijn moppen was: “De dokter zei dat ik met hardlopen moest stoppen, want dat was slecht voor mijn roken.” Humor toch? Zijn grootste humor was wel, dat hij voor het Rotterdams Nieuwsblad verslagen schreef over de wedstrijden op de Nenijtobaan. In één van zijn verslagen schreef hij ooit: HET HOOGTEPUNT VAN DE DAG WAS DE 400 METER TUSSEN OTTO RENNERT EN EN HENNY MOHR.Bescheiden was hij dus niet, maar dat hoorde bij zijn humor en opvallend gedrag.

In zijn optreden was hij opvallend positief naar anderen, nooit kwetsen of iets dergelijks. Hij had zin in vriendschappen. De dagelijkse avondtrainingen van Cor Gubbels, die altijd inspirerende trainer.Op de ledenvergaderingen liet hij zich ook altijd horen en vooraf zei hij dan: “Ik ga nu een motie indienen, waarvan rotzooi komt.” Dat deed hij om op te vallen en het liep dan toch wel met een sisser af, dankzij de diplomatie van de voorzitter.

Hij was redacteur van het clubblad en als dan je met een artikel(tje) kwam, keek hij dat vluchtig in en plaatste dan de opmerking: “DIT MOET WEL EEN GOED ARTIKEL ZIJN, WANT ER STAAN VEEL KOMMA’S EN DUBBELE PUNTEN IN.” Dat was zijn relativerende humor.

Otto was het tegenbeeld van zijn vader , die zo rustige tandtechnieker, die zijn praktijk had aan de Rochussenstraat. Op de 200 en 300 meter stond Otto zijn mannetje, vooral op de 300 meter, waarin hij tot de subtop van Nederland behoorde. In die tijd had Propatria goede sprinters bij de junioren, o.a. de altijd uitblinkende Fred Moerman. Pro Patria deed in die tijd (1955?) mee aan de Nederlandse estafettekampioenschappen, o.a. de 4 x 30O meter. De eerste ploeg werd Nederlands kampioen en de tweede ploeg werd 6e in de finale! Die tweede ploeg bestond uit Aad Steijlen, Martin Moerland, Henny Mohr en Otto Rennert.Maar ook de veld- en crosswedstrijden ging hij niet uit de weg. Zowel in het baanseizoen als tijdens de wintertrainingen vlogen de sintels en de kluiten klei uit de hoeven van Otto.Het is voorbij, de tijd gaat voort. Otto schreef clubgeschiedenis en nu is hij zelf geschiedenis.

Op de rouwkaart stond aan de voorkant het volgende: “Ik zie je verdwijnen, ook al ben ik bij je.

En aan de binnenkant: “Iedere dag rende hij zijn rondjes rond de voetbalvelden, het liefst met zijn trouwe boxer aan zijn zijde. Helaas werden die rondje kleiner en kleiner en steeds moeilijker te vinden. De laatste weken van zijn leven heeft hij zijn zwaarste marathon ooit gelopen en kwam de finish toch nog onverwachts.